این کتاب یک پژوهش در مورد تاریخ و ادبیات کردی است که به وسیله علاءالدین سجادی نوشته شده و در سال 1398 میلادی در 229 صفحه چاپ شده است.

موضوع کتاب:

این کتاب یک تحقیق تاریخی ادبی در مورد تاریخ ادبیات کردی است که نویسنده آن را به دو فصل تقسیم کرده است. فصل اول در مورد چگونگی تخقیق در متن ادبی و شعر و سبک ساعری برخی از شاعران و فصل دوم در مورد نثر کردی است. در خصوص مولوی، نویسنده مختصری از زندگانی مولوی را بیان کرده و او را هنرمندی متصوف نام برده است. در مورد سبک رمانتیک در شعر مولوی مطلب نوشته و او را همتراز شاعرانی چون مولانا جلال الدین رومی و حافظ شیرازی دانسته است. در آخر نیز چند نمونه از اشعار مولوی را آورده و آنها را شرح داده است.