دیوانی مەولەوی و ڕۆحی مەولەوی پێكەوە به‌رگی یه‌كه‌م
خاوەنی بەرهەم: پیرەمێردی شاعیر
زمان: كوردی
شوێنی چاپ: سلێمانی
چاپخانە: چاپخانەی سلێمانی
ژمارەی چاپ: 1
ژمارەی پەڕە: 231
ژمارەی پەیوەند بە مەولەوییەوە: هەمووی
بەستەری داگرتن: –
دیوانی مەولەوی و ڕۆحی مەولەوی پێكەوە به‌رگی یه‌كه‌م
كورتە باسێك دەربارەی ئەم بەرهەمە

ئه‌م دیوانه‌ بۆ یه‌كه‌م جار و وه‌ك ده‌ستپێشخه‌رییه‌ك  بیرمه‌ند و شاعیری كورد تۆفیق مه‌حموود هه‌مزه‌ ئاغا  ناسراو به‌ پیره‌مێرد (1896-1950)، له‌ ساڵی 1935 (1354ك) هه‌ستاوه‌ به‌ كۆكردنه‌وه‌ی كۆمه‌ڵێك له‌ شیعره‌كانی زانا و شاعیری كورد مه‌وله‌وی و گواستنەوەی شیعره‌كان له‌ شێوه‌زاری هه‌ورامییه‌وه‌ (كه‌ له‌ دیوانه‌كه‌دا به‌ ئه‌صڵ ناویان ده‌بات) بۆ كوردیی ناوەندی (كه‌ له‌ دیوانه‌كه‌دا به‌ ڕۆح ناویان ده‌بات). بڵاوكردنه‌وه‌ی شیعره‌كان به‌ هه‌ردوو شێوه‌زاره‌كه‌ به‌ دوو به‌رگ‌، كه‌ به‌رگی یه‌كه‌م له‌ (250) لاپه‌ڕه‌ و به‌رگی دووه‌م له‌ (180) لاپه‌ڕه‌ پێك هاتووه‌.

سه‌ره‌تا دیباجه‌یه‌ك له‌ باره‌ی له‌چاپدانی دیوانه‌كه‌ و ناساندنێكی مه‌وله‌وی. ڕێکخستنی پارچەشیعرەکان بە شێوەیەکە، کە ھەر پارچەیەکی شێوەزارە ھەورامییەکە بۆ کوردیی ناوەندی گوازراوەتەوە و دانراوەتەوە. شیعره‌كان چوارخشته‌كین و ناوەرۆکیان زیاتر ده‌رباره‌ی سروشت، شیوه‌ن، موناجات، وه‌سفی پیاوچاكان، ناودارانی سه‌رده‌می مه‌وله‌وی خۆی و وەڵامدانەوەی نامه‌یە.